لبه آشوب؛ خط بطلان زن بر اسارت / نگاه جنسیت و زنان بر نمایشگاه ندا رضوی‌پور در گالری اعتماد

در نقد این اجرا (لبه آشوب) کاری از ندا رضوی‌پور برگزار شده در گالری اعتماد ، با رویکرد جنسیت و زنان بر اساس نظریات سیمون دوبوآر مورد بررسی قرار گرفته است.

در دوران پس از جنگ جهانی سیمون دوبوآر، همسر ژان پُل سارت (فیلسوف اگزیستانسیالیستی) در برابر تصویر زن در خانه قیام کرد و یک بعد اگزیستانسیالیستی (انسان خودش ماهیتش را طی زندگی‌اش می‌سازد و انسان آزاد است ولی مسئول نسبت به شکل زندگی‌اش) تازه ای را به رویکرد زنان و جنسیت وارد کرد.

اثر (لبه آشوب) روایتی است از سر گذشت زنان در گذر از سنت به مدرنیته.

اگر نه شاکله، دست کم یکی از ویژگی‌های اصلی هنر مدرن آن است که در باب مواد اولیه برای خلق اثر، هیچ حد و حدودی را بر نمی‌تابد. هنرمندان برای به کار گرفتن هر چیزی، آزاد است. چرا که آزادی انسان ها ارزشی برآمده از دوران مدرن است و خود معیار مدرن بودن جوامع انسانی. اجباری در کار نیست، هنرمند مجبور نیست پالت و قلم بردارد و رنگ ها را با هم بیامیزد و بر بوم بکشد. جای رنگ و بوم و قلم؛ چوب، کاغذ، خاک، حلبی، فولاد، پلاستیک، لباس و هر چیز و هر چیزی می تواند بنشیند. هنرمند دنیای مدرن می‌تواند کاسه‌های چینی و سرویس‌های چندین پارچه برند و جام‌های بلور و کریستال سواروسکی و گلدان‌های آنتیک گران‌قیمت مادر و مادربزرگ را پیش رو بگذارد و با پتک و چکش، و کوباندن آنها بر سنگ و سنگ‌فرش تکه تکه شان کند و آن گاه آن همه ویرانی و نابودی و از هم پاشیدگی و خردشدگی را باز برگزیند و باز برهم و کنار هم برچیند و بر سینی و یا مجمع بچیند و با هم پیوندشان بزند تا با آن ابدیت تازه‌ای باز بیافریند.
در مرکز رویکرد زنان و جنسیت، اندیشه‌ی پایان دادن به اسارت زن در خانه و آشپزخانه و در هم شکستن تصویر و تصور، ذاتآ ضعیف و ظریف و لطیف بودن جنس زن قرار دارد.

پس هنرمند این اثر هر چیز عتیقه و لوکس، پر بها و کم بها را که تداعی روز به شب رساندن زن در آشپزخانه است، با دلی پر آشوب نابود کرده و درهم می‌کوبد و آنگاه که تمامیت آن‌ها از هم پاشید، از خرده‌های بدرد نخور اما درخشان و افسوس برانگیز آن ها دنیا و تمامیت دیگری بر پا کرده است. دنیایی که در آن همه یکسان در یک سینی یا در یک مکعب و در یک پدیده گرد آمده باشند.

شکستن و ساختن، رویکرد دنیای مدرن به زن است. شکستن آنچه که در دنیای سنتی وجود داشته است و ساختن پدیده‌ای نو در دنیایی دیگر.