نمایشگاه مجسمه‌های وندی مِیِرز

گالری چارلی اسمیت لندن دومین نمایشگاه خود از آثار وِندی مِیِرز را برگزار نموده است. میر برای مجسمه‌های عجیبش شناخته می‌شود که در آنها از وینیل و یا قالب‌های مومی رنگ شده برای نمایش فیگورها با صداقتی بی‌نظیر استفاده می‌کند.

در این نمایشگاه میر از کتاب «اتاق مرموز» آنجلا کارتر به عنوان نقطه‌ی آغاز کارش بهره گرفته است. کارتر کتابش را فضایی استعاری توصیف کرده است؛ جایی که تمام رموز زندگی یک شخص انباشته شده. وی همچنین بر این نکته تاکید کرده که زندگی فرآیند تلاش برای یافتن آن رموز برای کشف دوباره و یا یادآوری آنهاست. اتاق مرموزِ میر مجموعه‌ای از مجسمه‌هاست که تاثیر ناخودآگاه مناسک گذار شخصی نیمه فراموش شده را نشان می‌دهد.

همانطور که هنرمند می‌گوید: «من یک شخص به شدت درونگرا و خلوت گزین هستم و اغلب وقتی می‌فهمم کارم جنبه‌هایی از شخصیت و گذشته‌ام را نمایان می‌کند شگفت‌زده و هراسناک می‌شوم؛ چیزهایی که شاید ترجیح می‌دهم پنهان بمانند.» مضامینی نظیر روابط خانوادگی، مادر بودن، تجدید حیات و دگرگونی در کار هنرمند تکرار می‌شوند؛ از بچه‌هایی که از گلدان‌های رحِم مانند خارج می‌شوند تا اشارات حسب حال گونه به کتاب‌هایی که خوانده شده، احساساتی که تجربه شده و مکان‌هایی که از آنها بازدید شده است.

مجموعه‌ی پنچ کاری «نقطه‌‌ی سیاه» این ادغام فعالیت‌های خودآگاه و ناخوداگاه را به تصویر می‌کشد، جایی که امور شخصی و جهانی با هم رقابت دارند و در نوسان و جابجایی هستند. هر کار از یک چوب لباسی با پوششی پارچه‌ای تشکیل شده که سر کودکی روی آن آن قرار دارد و دست‌هایش به دو طرف کشیده شده، و از یک قلاب صلیب مانند آویزان است. میر همزمان به مناسک مذهبی، گناهکار بودن، تجاوز خانگی، و ناحیه‌ی «نقطه‌ی سیاه» در ولز اشاره دارد. ناحیه‌ای که به دلیل تسلط فرقه‌ی مذهبی یگانه باوری مسیحی (Unitarians) به این نام مشهور است. وندی میر در ۱۹۷۵ در ولز به دنیا آمده و از مدرسه‌ی هنر دانشگاه لافبورو در ۲۰۰۸ فارغ‌التحصیل شده است.