" نزدیک اما دور" نمایشگاه نقاشی هانی نجم

به گزارش آکادمی هنر نمایشگاه نقاشی هانی نجم در روز جمعه ۵ خرداد ۱۳۹۱ گشایش یافت.

نگارخانه  تا ۱۰ خرداد ماه از ساعت ۱۷ تا 20 دایر است.

نگارخانه من، بلوار کشاورز، بین کارگر و جمالزاده،

پلاک ۹۵،‌ طبقه ۵

تلفن: 66928712

شیما یوسفی در مقدمه‌ای بر این آثار چنین آورده است:

ایستگاه: گالری من .عده ای وارد میشوند وعده ای خارج. بعضی ها به تماشا مشغولند و عده ای به جست و جو ی موضوع مورد علاقه خود. در این سفر ایستگاه به ایستگاه چه آدم هایی سوار و پیاده میشوند؟ هر کسی سریع برای آنکه جایگاه خودش را ثابت کند، چنگ زدن به میله ای از جنس استیل را تجربه میکند -- هر چقدر مسیر طولانی تر محکم تر. قیافه ها خسته، درگیر، کنجکاو، بی حوصله، پر درد وپر گفتگو، اما صدا از کسی در نمی آید انگار همه آمده اند که برای چند لحظه در جایی که از قبل برایشان آماده شده بنشینند یا بایستند. اگر این اتوبوس زمان، در خط سیر از قبل تعیین شده بخواهد ناگهان مسیرش را عوض کند، آیا مسیر زندگی تمام سر نشینان عوض می شود؟ ببخشيد چيزي گفتيد؟ كي؟  من؟  نه با خودم بودم.

در اين اتوبوس كه سمت مقصد در حركت است چرا بعضي ها در جهت ديگري نشسته اند؟ آنها جور ديگر فكر مي كنند و آنهايي كه عينك دارند با آدم هاي كه عينك ندارند در ديدن اين اتوبوس با هم فرق دارند؟ نوع سوال و جوابشان هم فرق دارد. آيا جواب دادن به سوالات آنها بايد جور ديگري باشد؟ انتظار داشتن از اين آدم ها بايد همراه عينك خاص خودشان باشد.

انگار آدم ها از آن آويزانند در هم فشرده و در هم آميخته. آنها در هم مي پيچند بدون آنكه هدف خاصي را جز به مقصد رسيدن داشته باشند. آنها با يكديگر هم كلام مي شوند چون نمیخواهند تا ايستگاه ديگر در تنهايي باقی بمانند. آنها ناخواسته به هم لبخند مي زنند كه مورد خشم همديگر قرار نگيرند. شايد در اين اتوبوس زمان، جا و مكان دليل رقابت است. شايد تنها تكيه گاه اين آدم هاي تنها صندلي اتوبوس يا گرفتن ميله ي آن باشد. ايستگاه اول : ببخشيد من پياده مي شوم  و همراه آن چهار نفر نيز رفتند. ايستگاه دوم : آقاي راننده نگه دار و باز چند نفر كم تر از قبل. ايستگاه سوم … ايستگاه چهارم … و هر ايستگاه مانند زندگي ادامه دارد با آدم هايي با نگاه هاي خاص خودشان.