باربارا کروگر/ در باب هستی

الناز جوانی


یکی از جسورترین و در عین حال اصیل‎ترین چهره‎ها در میان هنرمندان معاصر که در آثارش هوشمندانه زبان را دستمایه‎ی کار قرار می‎دهد باربارا کروگر است.

اثری از باربارا کروگر



هنرمندان بزرگ عموماً هنرمندانی تلقی می‎شوند که به مرتبط‎ترین شکل ممکن باز نماینده‌ی‌ عصر خود یا به عبارت دقیق‎تر بیانگر تجربه‌ی بزرگترین بخش مشترک یک جامعه هستند. هنرمندانی که مسائل خود را به مدد امکانات عصر خود بیان می‎کنند. باربارا کروگر، از این حیث در ردیف هنرمندانِ بزرگی چون میکل آنژ، رامبرانت، گویا، پیکاسو و وارهول است. هنرمند بزرگ دوران ما نمی‎تواند یک نقاش باشد. این تا حدی قرن نوزدهمی است، همچنین نمی‎تواند نسبت به مقوله‎ی فرهنگ و از آن مهمتر به زبان بی‎تفاوت باشد. کروگر هنرمندی است که مجموعه‎ی نسبتا کاملی از امکانات و ویژگی‎های بیانی عصر ما، همانند تقابل با آوانگاردیسم، تخصیص، تصنع، سطحی بودن، استفاده از تکنولژی معاصر، استفاده از فرهنگ معاصر، سیاسی بودن و حساسیت به هویت جنسی در آثارش قابل بررسی است.

او می گوید:

من مهارت‎های زبانی خود را توسعه داده‎ام تا بتوانم با تهدید رو در رو گردم. برای یک دختر، این یگانه راه است، به جای آن‎که مجبور باشم اسلحه بکشم!"

باربارا کروگر در سال ۱۹۴۵ در نیو جرسی متولد شد. وی بعد از تحصیل در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه سیراکیوز و تحصیل و طراحی به همراه دایان آربوس در دانشگاه طراحی پارسون در نیویورک، به عنوان طراح در انتشارات کندی نست استخدام شد.

سپس در مجله مادموازل، او مدیر بخش طراحی شد و در ادامه به‌عنوان گرافیست، مدیر هنری و ویراستار تصویری در بخش هنری انتشارات مختلف از جمله هاوس‌اندگاردن و اپرچر کار کرد.

 

با اینکه او آموزش رسمی در زمینه‎ی طراحی نداشت اما به علت نگاه دقیق، باعث شد به سرعت در انتخاب و تصاویر شیوه‎ای که بتواند توجه خواننده را جلب کند، مهارت یابد. مهارتی که به قدرت آثار تجسمی اش نیز یاری رساند. پس از چند سال با کنده ناستconde nest ، تصمیم گرفت حرفه‎اش را تغییر دهد و با تاثیر از مگدالنا آباکانوویچ abakanowicz  شروع به مجسمه سازی کرد. حاصل این تجربه در دوسالانه ویتنی در سال 1973 به نمایش درآمد و سال بعد اولین نمایشگاه انفرادی‎اش را برگزار کرد.

کروگر در مقام یک نویسنده و شاعر برجسته ، از تلفیق این دو تجربه‎ی مهم نویسندگی و تصویرسازی تا سال 1981 شیوه‎ای را که امروز با آن شناخته می‎شود تکمیل کرد. اين پيشينه او در ديزاين و طراحي‎، در آثاري كه كروگر به واسطه‎شان در سطح جهاني شناخته شده است، واضح و مشخص است. او بر روي عكس‎هاي پيش ساخته‎ايي كه پيدا مي‎كرد، عباراتي ترحم‎برانگيز و تهاجمي قرار مي‎داد تا بيننده را با كشمكش براي قدرت و كنترل، كه عكس‎ها از آن سخن مي‎گويند، درگير كند. این سري كارهايش كه همگي قابل شناخت از فونت‎هاي سياه و زمينه قرمز، عباراتی کوتاه و صریح اما پیچیده، بروی تصاویری که معمولا ناقص و برش خورده به نظر می رسند متن‎هایی همچون برچسب‎هایی آماده که به طرزی عجولانه چسبانده شده‎اند -قابل تشخیص است. با شعارهايي چون" من خريد مي‎كنم، پس هستم" يا "بدن تو، زمين جنگ است" - ذهن بيننده را در باب فمينيسم‎، طبقه‎بندي اجتماعي، مصرف‎گرايي، فردگرايي و آرزو به چالش مي‎كشد. پارادوكس جالب كارهاي او آن است كه او اين سؤالات را با آثاري از بيننده مي‎پرسد كه عكس‎هايش را از مجلات پاپ و عام جدا كرده است. مجلات و منابعي كه گسترش دهنده‎ي تمام چيزهايي است كه او عليه آن‎ها سخن مي‎گويد. كارهاي كروگر نه تنها در گالري‎ها و موزه‎هاي دنيا نمايش داده شده، بلكه در زندگي عادي مردم نيز به شكل بيل‎بورد،‌ پوستر و غيره در پارك‎ها، ايستگاه‎هاي قطار و ساير اماكن عمومي به نمايش در‎آمده است.

آثار کروگر بسیار وحشی و بی‎رحمانه است. بسیاری از آثار او تأکید بر خشونت جسمی و شکنجه‎ی احساسی دارد. در یکی از آثارش تصویری از دستی دیده می‎شود؛ یک ترقه منفجر شونده را با عبارت (تو آزمونی برای وحشت هستی) در دست دارد. شاید برجسته‎ترین ویژگی موفقیت کروگر در ادغام دغدغه‎های فمینیسم با ارزش‎های عام ‎پست‎مدرنیسم باشد. شاید بتوان مشترکات آثارش را در نقدكردن و نشان‎دادن زشتي‎هاي اسطوره‎سازي‎هاي هر روزه - از مصرف‎گرايي گرفته تا نقش سنتي جنس زن و مرد- كه زندگي‎هاي بسياري بر مبنايش بنا شده‎اند، دید. او می گوید:

«احساس می‎کنم تمام کارهای من، مبتنی بر شوخی و تفسیری هستند که این شوخی خلق می‎کند. این کارها متشکل از عکس، مجسمه و چیدمان‎اند. اما به نظر من، نیروی اصلی کار من، از همان آغاز، بیان و خطاب مستقیم بوده است. در تصاویر و نوشته‎ها و پژوهش‎هایم، و نیز در آخرین چیدمانی که در لندن انجام دادم، همین بیان مستقیم وجود داشته است. بیان مستقیم در همه جا هست، مردم معمولاً چنین کاری می‎کنند و به همین شیوه نیز مورد خطاب قرار می‌گیرند. شما می‎توانید از این شیوه، در هر شکلی کمک بگیرید. این امر به نوعی با شکل‎دهی هویت‎ها و کلیشه‎ها، ارتباط و مناسبت دارد، یعنی همان موضوعاتی که مورد علاقه من هستند."

 

فهرست منابع:

 

هنرهویت و سیاست بازنمایی. علیرضا صحاف زاده

http://findarticles.com/p/articles

www.barbarakruger.com

www.guggenheimcollection.org

http://en.wikipedia.org/wiki/Barbara_Kruger

 

 

در همین رابطه مشاهده کنید:

گالری آثار باربارا کروگر

 


درباره نویسنده :
نام نویسنده: تحریریه آکادمی هنر