آخرین نقد آثار

  خدای کشتار Le Dieu du Carnageرا یاسمینا رضادر سال 2006 نوشته است. این نمایشنامه چهار شخصیت دارد که دو زوج را تشکیل می‎دهند. ادامه مطلب: نگاهی به نمایشنامه «خدای کشتار» / تو این سن و سال بچه دار شدن حماقته! (5) دیدگاه‌ها

حسام کاظمی تصادفی رخ می‎دهد، جنازه‎ای متلاشی شده در خودرو، همه را مجاب می‎کند تا باور کنند که مرد مرده، امیرقاسم است اما زن او آسیه خلاف اعتقاد همه، به زنده بودن شوهرش ایمان دارد. بیست سال می گذرد. ادامه مطلب: بازگشتی به تنهایی مجنون وار در «آلزایمر» ساخته احمدرضا معتمدی (1) دیدگاه

  سرعت بالای زندگی نوین سبب تغییر در شیوه زندگی بسیاری از مصرف‌کنندگان شده است. ساعت‌های کاری قابل‌انعطاف برای مشاغل تخصصی، تعطیلات آخر هفته، امکان خرید 24 ساعته، امکانات پیشرفته تکنولوژی و فعالیت های روز افزون در زندگی شهری، همگی باعث شده است که بیشتر مردم خواستار استانداردهای بالاتری در زندگی خود شوند. هر چه می‌گذرد ما زمان بیشتری را در اتومبیل، هواپیما، قطار، اتوبوس و یا مترو صرف می‌کنیم. ا

    عدم تمامی موجودیت است، زیبایی در اوج زشتی به معنا می‎رسد، و سیاهی گذر از مرز سپیدی است. با به عینیت رسیدن مفهوم انتزاعی مرگ در روزمرگی زندگی، آدمی به دنبال رستگاری است و در این مسیر هر فردی منطبق با اصول هستی شناختی خود به پایان می‎اندیشد.  ادامه مطلب: تمامیتِ نیستی.../ نگاهی به فیلم «زیبا» Biutiful (5) دیدگاه‌ها

      مجموعه‎ی نقاشی‎ها هنا حنضلی‎زاده –که از 28 شهریور 1390 در گالری سیحون برپاشده و تا 8 شهریورماه دایر است- در نگاه نخست تصویرگر اشباح و مردگان متحرکی است. ادامه مطلب: نگاهی به مجموعه نقاشی‎های هنا حنضلی‎زاده در گالری سیحون (3) دیدگاه‌ها

    با این‌که اقتباس سینمایی از آثار ادبی و داستانی در طول تاریخ سینمای ما همواره مدنظر عده‌ی اندکی از دگراندیشان سینمایی بوده است اما آن‌ها نیز هرگز نتوانسته‌اند ایده‌هایشان را در قالب ساختاری اندیشمندانه ارائه دهند. ادامه مطلب: نگاهی به اینجا بدون من / در خلأ.... (2) دیدگاه‌ها

  سینما به مثابه یک صنعت-هنر در آمریکا از تمام جهات تعریف و پس از صنعت اسلحه‎سازی دومین صنعت ینگه دنیا معرفی شده است. آمریکایی که با بیش از نیمی از جهان در صد سال اخیر جنگیده هیچ‎گاه هنرمندانش رویکرد سیاسی نداشته‎اند؛ اگر هم داشته این برای عوام مشخص نبوده است. هر کشوری برایش مسائل امنیتی نظامش در اولویت قرار دارد. مشخصا در دهه‎ی 1940 به کارگردانان شاخص پیشنهاد ساخت فیلم‎هایی را می‎دادند که مردم ت

    اینجا بدون من ساخته بهرام توکلی داستان خانواده‎ای 3 نفره از تهی دستان شهری است که با ظاهری ساده، جزئیات بسیاری از زندگی اجتماعی امروز ایران دارد و مفاهیم را با نگاهی بومی بیان می‎کند ادامه مطلب: نگاهی به «اینجا بدون من»: شاعرانه‎ای میان رویا و واقعیت (3) دیدگاه‌ها