نگاه متکثر - نگاهی به عکس‎های محمود کشفی‎پور در گالری طراحان آزاد

 

محمود کشفی پور سوی دیگرمحمود کشفی پور در عکس‎های خود در دو بخش در قطع بزرگ با نام «سوی دیگر» بازی نظربازی را به تصویر در آورده است.[1]

مخاطب در مواجهه با یک تابلوی چند لته‎ی او پرده‎ای افراشته را مشاهده می‎کند که در پرداخت با جزئیات کامل تصویر شده است. مخاطب نگاه می‎کند. دایره نگاه او آن‎قدر گسترده نیست که بخواهد کل اثر را مشاهده نماید؛ بلکه باید اثر را دنبال کند نگاهش را عریض کند و به قسمت‎های مختلف نظر بیاندازد. رسیدن به قسمت‎هایی که پاهایی از زیر آن مشاهده می‎شود و دخترانی که از لای پرده مخاطب را نگاه می‎کنند.

 

 نگاه مخاطب، زاویه دید مخاطب و حتی نوع نگاه‎های مختلف و متکثری از سوی مخاطب و در سوی دیگر نگاه‎های مختلفی از آن سوی اثر، از لابه‎لای پرده وجود دارد. این امر نوع تکثر زاویه دید و نگاه را به وجود آورده است. در یک پیکره تکثر نگاه از هر دو سو را می‎توان مورد خوانش قرار داد که جایگاه و مرز سوژه و ابژه بودن را به چالش می‎کشد. مخاطب در جایگاه تفکر و مواجهه با اثر هنری پیش می‎رود، نگاه می‎کند و انتظار دارد جلوه‎های ابژه‎ها را شناسایی کند. این نگاه و زاویه دید متکثر از سوی مخاطب با یک نگاه متکثر دیگر از سوی دیگر پاسخ داده می‎شود. گفته‎پرداز در اثر هنری، گفته‎ای را در تعامل با هم‎گفته‎پرداز قرار می‎دهد که حضور خود در جایگاه گفته‎پرداز را ممکن است جا به جا کند. اگر مخاطب در مقام هم‎گفته‎پرداز می‎خواهد وارد تعامل شود یا خود را در جایگاه فاعل گفتمانی قرار دهد با یک "آن" مواجه می‎شود که در اگزیستانس خود به ابژه تبدیل شده است.

 

 

زمانی که گفته، گفته پردازهای مختلف -یا عامل های گفته پردازی- خلق می‎کند و عملا ما با نمایندگان گفته‎پرداز در اثر هنری روبه‎رو می‎شویم هویت سوژگانی به چالش کشیده می‎شود که خود در بازی نظربازی یک ابژه شده است. مرز سوژه و ابژه در این مواجهه و تعامل گفتمانی برداشته می‎شود و نگاه خیره کاراکترهای تصویر جان می‎گیرند و مخاطب را دنبال می‎کنند. فارغ از چنین فرم و درون‎مایه‎ای تکنیک پرداختن به جزئیات و واقع‎نمایی در تصویر (با به تصویر درآوردن خط‎ها و موج‎ها و چروک‎های پارچه، لباس و صورت دختران و کفش‎های آن‎ها از زیر پرده)، عریض بودن و چندلته‎بودن دو تابلو و جلوگیری از نگاه متمرکز در مقابل تکثر توانسته به موفقیت اثر کمک کند تا این‎که سوی دیگری از نظربازی به وجود آید. مخاطب سوی دیگر را با نگاهش دنبال کند و با آن همراه شود و از سوی دیگر این کاراکترهای تصویر مخاطب را دنبال کنند و به او خیره شوند. بازی نگاه تصویر زیبایی در آثار کشفی پور خلق کرده است.

 

 

 
 

 
 

[1] نمایشگاه عکس‎های محمود کشفی‎پور با نام «سوی دیگر» از 25 تا 30 فروردین 1391 در گالری طراحان آزاد دایر است.

 

 

 

درباره نویسنده :
دکتر مجید رحیمی جعفری

سوابق تحصیلی: دکتری تئاتر دانشگاه تهران – کارشناس ارشد ادبیات نمایشی با پایان‎نامه بررسی روابط بینامتنی در سینمای ایران (1390-1370) – مهندس تکنولوژی نساجی با پایان‎نامه تأثیر مُد در طراحی ماشین آلات.

 

عرصه فعالیت: مدیرمسئول مجموعة هنری آکادمی هنر / مدرس مقطع کارشناسی ارشد رشته های پژوهش هنر، ارتباط تصویری و تصویرسازی؛ مقطع کارشناسی طراحی لباس / طراح دو دوره سوالات کنکور کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد در رشته‌های طراحی لباس، ارتباط تصویری و تصویرسازی / منتقد و پژوهشگر هنر / تهیه کننده تئاتر / نمایشنامه و فیلمنامه‎نویس / عضو سابق  گروه پژوهشی نشانه‎شناسی هنر خانة هنرمندان ایران / دبیر اجرایی چندین همایش‎ علمی / همکاری با نشریات علمی-پژوهشی (همکاری در مقام داور فصلنامه جستارهای زبانی دانشگاه تربیت مدرس، روایت شناسی انجمن علمی نقد ادبی ایران) و تخصصی (از جمله فارابی و صنعت سینما)


نظریه ها: نظریه بیناجسمی / تئوریزه کردن نظریه بینارسانه در سال 1390 /  همکاری با دکتر حمیدرضا شعیری در تئوریزه کردن نظریه ناسرگی 1389

 

زمینه پژوهش: نشانه شناسی گفتمانی / بینامتنیت / نقد ادبی / جلوه‎های نمایشی / سینمای آمریکا / فشن آرت / ژانر / سینمای گرایندهاوس / ارتباط تصویری