اغتشاش آرام در جدل با فضای شهری در آثار کریستو و ژان کلود

کریستو Christo Vladimirov Javacheff هنرمند بلغارستانی متولد سال 1935 است که هم اکنون در حدود 40 سال از دوران همکاری و مشارکت او و همسرش ژان کلود Jeanne-Claude Denat de Guillebon در اجرای پروژه‎های اصطلاحا "لند آرت"شان در زمینه‎ی هنر محیطی و بسته‎بندی شگفت انگیزی که به انجام رسانده‎اند می گذرد. آثار او منحصر به یک جا و در یک مقوله و حوزه‎ی خاص نبوده و در در اقصی نقاط دنیا و در پارک ها، ساختمان ها، و معابر و مکان‎های عمومی پراکنده است و به لحاظ اندازه نیز در انواع ابعاد و اشکال طراحی و اجرا شده اند.

 

 

کریستو در آثارش با پوشاندن و پیچاندن اشیاء مختلف و مبل و صندلی، انسان و آسمان خراش‎های غظیم الجثه و ماشین‎ها و پل‎ها و بناهای تاریخی و دشت و اقیانوس و کوه‎ها و دشتی پوشیده با چترهای رنگین زرد و آبی به عنوان سمبلی نمادین از اتحاد شرق و غرب و نیز بازآفرینی نمادین دیوار چین، نه با آجر که این بار با دیواری بادبانی شکل از پارچه‎ی سفید که با ناپایداری و سبکی و موقتی بودن خود در تضاد و تقابل با آن دیواره‎ی عظیم و پیچ در پیچ و ماندگار گوئی که آن همه عظمت و سنگینی را به سخره می‎گیرد...

شاید بتوان گفت که مفهوم "ابهام" معنا و حس غالب منتقل شونده در مجموعه‎ی آثار آن‎‎ها است. و این مفهوم را در اشکال و صورت‎های مختلف به نمایش می‎گذارند و نیز این حقیقت را که «اشیاء و پدیده‎ها لزوما آنچه که می‎نمایند نیستند» و با لفاف پیچ کردن آنها فضایی وهم آلود و آشنایی زدایی شده از شیء یا مکان آشنا و بارها دیده شده‎ی دیروزی به بیننده‎ی اثرشان ارائه می‎دهند و ماهیت شیء را در هم می‎ریزند چه به لحاظ ماده‎ی اولیه سازنده‎ی آن که این بار جایش را به لفاف پارچه و پلاستیک می‎دهد و چه به لحاظ کاربردی آن بنا یا شیء که دیگر نه به عنوان یک ساختمان یا پل یا کلیسا که مکانی بوده و حجمه‎ای از اشیاء و افراد را به منظور انجام پاره‎ای از فعالیت‎های تعریف شده در بر می گرفته است که این بار صرفا تحت عنوان یک «فرم» به نمایش می‎گذارد. فرمی با تمام پیچیدگی‎ها و وهم آلودگی، زوایای پیدا و پنهانش و نور و تاریکی‎های منتشر و فرم های اتفاقی پدید آمده در پیرامون سطوح بسته بندی شده‎اش.

 

 

باور شخصی  کریستو بر این است که هنر نباید صرفا محدود به گروهی مخاطب خاص و انگشت شمار و یا محبوس در پس دیوارهای موزه‎ها و گالری‎ها و نیز همچون کالایی قابل خرید و فروش باشد که باید به مردم امکان تجربه‎ی زیستی و حضور در پیرامون آثار هنری پراکنده در متن بافت شهری و در خارج از نهاد موزه را داد. و در این میان تخیل و سلیقه‎ی عمومی را به چالش کشید و پرورش داد. آثار او معمولا بصورت موقت و در طی چندین هفته و در برخی موارد به صورت دائمی و در مقیاس و ابعادی بعضا حیرت انگیز و گسترده در معرض بازدید عمومی قرار می‎گیرند که این موارد با اجاره یا به عبارتی امانت گرفتن زمین، سازه، و فضاهای عمومی از پل‎ها تا بناهای تاریخی و مجسمه‎ها و غیره صورت می‎گیرد...

 

آثار او همچون نفسی عمیق در ریه‎های دود آلوده‎ی زندگی روزمره‎ی شهری جاری می‎شوند و در این میان وقفه‎ای و فاصله‎ای می‎اندازند در این ریتم تکرار و تکرار شونده‎ی روزمرگی‎ها و نیز شکلی از مداخله‎اند در مسیر هر روزی و به این لحاظ می‎توان آنها را صورتی از «اغتشاش آرام» و در هم ریزش نظم عبوس و سیمانی شهری دانست. چنین نیرویی هر یک از بینندگان را به حرکت در پیرامون و ارتباط با اثر هنری می‎کشاند اثری که جزیی از محیط و در کنار آن‎هاست نه چیزی جدا شده و دور از دست که ملموس و در همان محیط همیشگی است. با این تفاوت که این بار بدین نحو آشنائی زدایی گردیده است و از منظری دیگر بدان نگاه شده است.

آثار آنها در نمایشگاه و موزه هایی در آمریکا، استرالیا، اروپا و اسرائیل به چشم می‎خورند. و نیز در مجموعه دائمی موزه هنر مدرن، موزه هنر ویتنی آمریکا در نیویورک، گالری تیت در لندن، موزه آمستردام، گالری هنر در بوفالو قابل مشاهده هستند.

 

 

 

در همین رابطه مشاهده کنید:

گالری آثار کریستو و ژان کلود