احسان روزنامه نگاری است با گرایش‎های روشنفکرانه‎ که تاکنون هر چه نوشته مورد توجه مردم قرار نگرفته است. تا این‎که بر خلاف معمول، گزارش‎هایی عامه‎پسند درباره رمالی می‎نویسد. انتشار این گزارش‎ها گرچه احسان را به عنوان روزنامه نگار موفق سر زبان‎ها می‎اندازد، اما به تدریج او را دچار دردسرهای عجیب و  غریبی می‎کند.

گروملی در مورد مجسمه متفاوت خود (شکل زیر) در کنار ساحل چنین می گوید: «اثر من يك تصنع مجاب كننده را ايجاد نمي‎كند، بلكه رابطه‎اي بين هنر، واقعيت زنده و جسم زنده را در زماني خاص و مكاني خاص بنيان مي‎نهد. اين آن چيزي است كه من مي‎خواهم به دست بياورم و به همين ترتيب مجسمه من ماحصل هنر در زمانه بازآفريني ماشيني است. مجسمه من چيزي است در اين دنيا به جاي آنكه در عالم رؤيا باشد»

نشریه هنرهای نمایشی متعلق به دانشگاه تهران دانشکده هنرهای زیبا، تنها نشریه تمام هنری با درجه علمی-پژوهشی می‎باشد. نشریه هنرهای زیبا سال‎های سال تمام رشته‎های هنری را پوشش داده است. در سال 1382 این فصلنامه به امتیاز علمی-پژوهشی نائل می‎گردد. و در نمايه بين المللي Ulrich`s Periodical Directory  در تاریخ 1382.5.3 ايندکس شده است. نشریه هنرهای زیبا در پایگاه استنادي علوم کشورهاي اسلامي ISC به نشاني http://www.srlst.com نمايه مي شود. همچنين در اين پايگاه داراي ضريب تاثير IF مي باشد.

با حكمي از سوي حسين مسافرآستانه، مدير كل هنرهاي نمايشي، پريسا مقتدي به عنوان معاون اجرايي مجموعه تئاترشهر معرفي شد.

به گزارش روابط عمومي مركز هنرهاي نمايشي، حسين مسافرآستانه در حكم مذكور چنين آورده است:» سركارخانم مقتدي، باسلام و احترام، نظر به تجارب مديريتي، اجرايي و هنري سركار عالي به موجب اين حكم به عنوان معاون اجرايي مجموعه تئاترشهر منصوب مي‌شويد. اميد است با تكيه به خداوند و همراهي هنرمندان و همكاران در انجام امور محوله موفق باشيد.»

لازم به ذكر است پريسا مقتدي پيش از اين به عنوان مدير تالار هنر و مدير هماهنگي مجموعه تئاترشهر فعاليت داشته است.

کتاب نظریه در تئاتر  Theory / Theatre: an Introduction نوشته مارک فورتیر Mark Fortier توسط دکتر فرزان سجودی و نریمان افشاری ترجمه شده و «پژوهشگاه فرهنگ و هنراسلامی حوزه هنری» (انتشارات سوره مهر) آن را منتشر کرده است.

در مقدمه این کتاب آمده است: این کتاب به بررسی رابطه بین نظریه و تئاتر می‌پردازد و در هر دو حوزه سوالاتی را طرح می‌کند.

از جمله سوالاتی که در کتاب نظریه در تئاتر مطرح و پاسخ آن بررسی شده است می‌توان به این موارد اشاره کرد: آیا تئاتر نوعی زبان است و یا اگر نیست  چگونه از این الگوی اصلی یعنی زبان می‌گریزد؟

همچنین در مقدمه این اثر هدف اصلی از انتشار این مباحث، ارائه شرحی مقدماتی از جریان کنونی نظریه فرهنگی و چگونگی کاربرد احتمالی آن در تئاتراعلام شده است.

سال پس از تحصيل در رشته نقاشي و 12 سال پس از آخرين نمايشگاه،«ارژنگ كامكار» با بيش از 60 تابلو نقاشي از سه دوره كاري قابل تفكيك خود آثارش را به نگارخانه فرهنگسراي نياوران مي آورد .

به گزارش آکادمی هنر به نقل از فرهنگسراي نياوران، عنوان اين نمايشگاه رنگ ترانه هاست كه ارژنگ كامكار،‌عضو گروه موسيقي كامكارها و استاد برجسته تنبك،‌ در اين نمايشگاه بر آنست تا ضمن به تماشا گذاشتن نقاشي هاي مختلف خود زمينه اي را فراهم آورد تا اين آثار توسط اقشار مختلف مردم خريداري شود و به روي ديوار خانه هاي ايراني نصب گردد .

آثار ارايه شده در اين نمايشگاه توسط هيئتي كارشناسي و قيمت گذاري شده است و تابلوها از حداقل قيمت 800 هزار تومان و حداكثر 5 ميليون تومان برخوردارند در اين نمايشگاه تلاش شده است با پايين آوردن قيمت آثار قدرت خريد اقشار مختلف مردم از اين تابلوها بالا رود و آثار نقاشي كمتر ديده شده يك موسيقي دان مطرح و برجسته در معرض ديد عموم قرار گيرد .

نمايشگاه رنگ ترانه ها عصر جمعه 26 شهريور 89 با بيش از 60 تابلو نقاشي «ارژنگ كامكار» در گالري اصلي فرهنگسراي نياوران افتتاح مي گردد . اين درحالي ست كه پيش از آخرين نمايشگاه او در سال 1376 در گالري سيحون برپا شده بود و بعد از آن ديگر شاهد نمايشگاهي از وي نبوديم. كامكار البته طي اين مدت از نقاشي فاصله نگرفت او در كنار پرداختن به موسيقي به عنوان يكي از دغدغه هاي مهم اش،‌ نقاشي را با جديت دنبال كرد هرچند هيچگاه نمايشگاهي نگذاشت و ترجيح داد در خلوت خود دست به تجربياتي گوناگون بزند. وي متولد 1335 در سنندج است و از دوران كودكي علاقه وافري به دو هنر نقاشي و نوازندگي تنبك پيدا كرد.

خودش مي گويد:«اولين تصاوير ذهني اش از نقاشي را از كتاب هاي درسي دبستان گرفته است. او در زماني كه گروه كامكارها به تدريج شكل گرفت به عنوان نوازنده تنبك،‌ اركستر فرهنگ و هنر سنندج را همراهي كرد،‌ در سال 1355 عازم تهران شد و در كنار فراگيري موسيقي به تكميل يادگيري تكنيك هاي تنبك نوازي پرداخت. در سال 1357 درحالي كه همگان انتظار داشتند او موسيقي را آكادميك دنبال كند،‌ ارژنگ كامكار در دانشكده هنرهاي زيبا دانشگاه تهران به تحصيل نقاشي پرداخت و در سال 1370 نخستين نمايشگاه خود را در گالري سيحون برپا كرد كه با استقبال بسيار چشمگيري از سوي مردم و هنرمندان مواجه شد.
اينك ارژنگ كامكار بعد از 12 سال گزيده اي از 30 سال نقاشي خود را كه سه دوره كارهاي او را به نمايش مي گذارد به روي ديوار نگارخانه اصلي فرهنگسراي نياوران مي فرستد. راهي كه با آبرنگ آغاز شد سپس به سوي منظره پردازي ادامه يافت و اين سال هاي اخير به انتزاع رسيده است. او اين مسير را سال 57 شروع كرد خودش مي گويد:«نقاشي را با طراحي و نقاشي آبرنگ آغاز كردم. به مدت دو سال در محضر استاد شهاب موسوي زاده طراحي آبرنگ آموختم. كلاس خوبي بود و در طراحي با مداد و سياه قلم و آبرنگ تجربيات خوبي كسب كردم. از همان اوايل،‌ سال 58 استادان در دانشكده من را مقيد مي كردند از چهارچوب هاي كلاسيك تبعيت كنم. ولي من در ذهنيت و خاطرات خود فرو مي رفتم و كار خودم را مي كردم،‌ روحم به گونه اي بود و هست كه در قالبي محصور نمي ماند بنابراين زماني فيگوراتيو كار كرده ام،‌ زماني آبستره و زماني هم كارم آميخته اي از همه اينها بوده است.»

ارژنگ كامكار در اين نمايشگاه شماري از آثار جديدش كه تركيب قطعاتي از پيش ساخته و مواد روي بوم و بهره مندي از تكنيك كلاژ است را نيز به نمايش عموم خواهد گذاشت.

نمايشگاه «رنگ ترانه ها» نقاشي هاي ارژنگ كامكار تا جمعه دوم مهر در فرهنگسراي نياوران داير خواهد بود و علاقه مندان مي توانند همه روزه از ساعت 10 تا 19 و روزهاي تعطيل 14 تا 19 شب از آن ديدن نمايند.
فرهنگسراي نياوران در انتهاي خيابان پاسداران،‌روبروي پارك نياوران واقع است.
 

نمايشگاه نقاشي‌هاي از نقش تا نقش آهو خردمند جمعه 26 شهريور ماه با حضور چهره‌هايي نظير آتيلا پسياني، آزيتا حاجيان، مهراوه و مليكا شريفي‌نيا، ابوالقاسم طالبي، كامران عدل، مائده طهماسبي، ياسمين سينايي و... آغاز به كار كرد.
آهو خردمند در اين نمايشگاه تعداد 15 تابلوي نقاشي ارائه داده است و در حركتي خلاقانه از هر تابلوي نقاشي عكاسي ديتيل گرفته و آنرا در اندازه‌هاي بزرگ روي بوم نيز چاپ نموده است كه شمار اين آثار نيز 27 عدد است.
آهو خردمند 42 سال است كه در عرصه سينما و تئاتر ايفاي نقش مي‌كند و براي اين نمايشگاه هم پرفورمانسي از گروه 15 نفره از شاگردان كلاس كارنامه به كارگرداني خود ترتيب داده كه روي فورم‌ها و حالت‌هاي موجود در تابلوهايش كار كرده‌اند اين كار به شكل عكسي است كه روي صحنه از نمايش گرفته شده است.
او معتقد است نقاشي‌هايش كاملا حسي هستند و درمورد ازدحام و وجود انسان در آثارش مي‌گويد: اوايل نمي‌دانستم اين ازدحام و خلاقيت از كجا آمده اما با گذشت زمان دريافتم اين بدليل تاثير سينما و تئاتر روي من است. چون من در هر كاري كه بازي مي‌كنم حداقل با 50 نفر سرو كار دارم و اگر در كارها دقت كنيد صحنه، بازيگرو گريم وجود دارد و اينها مجموعه‌اي را تشكيل دادند كه كاملا غيرارادي بوده است.
آهو خردمند زندگي را به تصوير كشيده زندگي كه ازنظر او روي صحنه و در سينما روي پرده شكل مي‌گيرد و اين‌بار به گونه‌اي ديگر روي بوم كشيده شده است. فقط يك مسئله رازگونه در آثار باقي مي‌ماند كه هركس بايد خود پي به آن برد كه اين آدم‌ها به كجا مي‌روند؟ بدنبال جه جيزي هستند؟ چرا همگي دست‌هايشان رو به بالا دراز است؟ در برابر اين سوالها هركس تعبير خود را دارد.
خطهاي كج و معوج كه در اثر نقش مهمي ندارند به معني كلافگي‌هايي‌ست كه در زندگي گاهي براي هر شخصي اتفاق مي‌افتد.
آثار او را مي‌توان در شاخه‌اي از رئالسيم اجتماعي آميخته با اكسپرسيو دسته‌بندي كرد.
خردمند درمورد پلات‌هاي گرفته شده از آثارش مي‌گويد: بعضي از آثارم در مجموعه شخصي‌ام قرار دارند از آنها ديتيل‌هايي گرفته‌ام كه خود قابليت اين را دارند كه به طور جداگانه تابلو شوند و در اصل نقاشي‌ها نقاط ريز و مينياتوري هست كه با بزرگ شدن آن بيننده پي به جزئيات آن مي‌برد.
او مي‌گويد نقاشي‌هاي اوليه‌اش همگي تك رنگ هستند اما كم كم با گذشت زمان رنگهاي بيشتري وارد آثارش شدند.
چهره‌هاي آثارش بيشتر زن هستند شايد از بعد زنانه به موضوع ذهني‌اش پرداخته و شايد هم اين رستاخيزي از جنس زنانه است اما خود او معتقد است كه به هر حال اين يك كار زنانه است اما ارادي نبوده است مثل شعر گفتن كه من تصميم گيرنده نيستم به شكلي خود جوش شكل مي‌گيرد.
نمايشگاه نقاشي‌هاي آهو خردمند تا 31 شهريور ماه در گالري شيرين ادامه خواهد داشت و علاقمندان مي‌توانند همه روزه (غیر از دوشنبه‌ها) از ساعت 11 صبح تا 8شب از اين آثار ديدن نمايند. گالري شيرين واقع در بلوار اندرزگو،خيابان سليمي، باغ انجمن خوشنويسان است.

منبع: ایلنا 

بهروز غريب‌پور اپراي عروسكي «رستم و سهراب» را 11 و 12 اكتبر (19 و 20 مهرماه) در جشنواره‌ بين‌المللي تئاتر گرجستان اجرا مي‌كند.
اين كارگردان تئاتر  گفت: قرار است اپراي عروسكي‌ «رستم و سهراب» در قديمي‌ترين تماشاخانه‌ «تفليس» كه يكي از معروف‌ترين سالن‌هاي اروپاي شرقي است، اجرا شود و ما به عنوان نخستين گروه ايراني در جشنواره بين‌المللي گرجستان شركت مي‌كنيم. 

 
او با تقدير از برخورد مثبت برگزار‌كنندگان اين جشنواره تصريح كرد: اين جشنواره تمام هزينه‌هاي سفر را تقبل كرده و اداره‌ كل هنرهاي نمايشي با تامين هزينه بليت سفر به ما كمك كرده است. اين موضوع نشان مي‌دهد اگر جشنواره‌اي خواهان كاري باشد، شرايط را براي حضور آن كار فراهم مي‌كند، چرا كه تامين هزينه‌ سفر گروه 30 نفره ما چندان آسان نبود به ويژه كه در حال حاضر بسياري از جشنواره‌ها نمايش‌هاي كم جمعيت را دعوت مي‌كنند.

غريب‌پور كه به‌زودي دكور نمايش‌اش را به گرجستان منتقل مي‌كند، اضافه كرد: پيش از اين قرار بود، دو اثر اپراي عروسكي «مكبث» و «رستم و سهراب» را در گرجستان اجرا كنيم، اما به دليل هزينه‌هاي بالايي كه اجراي هر دو نمايش مي‌طلبيد، از اجراي اپراي عروسكي «مكبث» صرف‌نظر كرديم.

سرپرست گروه تئاتر عروسكي «آران» همچنين از اجراي اپراي عروسكي «مولوي» در دوبي خبر داد و افزود: اين اثر نمايشي آبان‌ماه امسال در دوبي اجرا مي‌شود كه اين نخستين سفر بين‌المللي اپراي عروسكي «مولوي» است. ضمن اين‌كه اپراي عروسكي‌ «عاشورا» هم براي اجرا در جشنواره‌ «شازل ويل مزيه» دعوت شده است.

بهروز غريب‌پور كه مدتي است در نظر دارد اپراي عروسكي «حافظ» را به عنوان ديگر اثر گروه تئاتر «آران» اجرا كند، با اظهار تاسف از تاخير در تامين بودجه‌ اين اثر نمايشي گفت: گروه تئاتر «آران» آمادگي كامل دارد و مي‌تواند به سرعت اين اثر را براي اجرا آماده كند، اما تعلل مسوولان در تامين بودجه‌ توليد نمايش موجب هدر رفتن انرژي ما مي‌شود، علاوه بر اين تالار فردوسي تا دي‌ماه كه اجراي اپراي عروسكي «عاشورا» از سرگرفته مي‌شود، بدون استفاده خواهد ماند.