فیلموسوفی (رویکرد بینارشته‌ای فیلم و فلسفه)

  فیلم روزی روزگاری در هالیوود تازه‌ترین اثر کوئنتین تارانتینو مشخصا محصول نوستالژی پست‌مدرن است که برمبنای آن تصاویر خیالیِ از دست رفته‌‌ی گذشته به ابژه-علت میل ما بدل می‌شوند؛ گذشته‌ای خیالی که با دادن کیفیتی مازادین به آن می‌خواهد خلاها و حفره‌های جهان میل ما را پر کند؛ جهانی پر از فقدان معصومیت، برابری، سراسر بیگانگی، عدم ثبات و.... که سوژه‌ها برای پر کردن آن به گذشته‌ای خیالی و موهوم رجعت

  فصل «سینما: یک هنر اقلیت» در کتاب انقلاب مولکولی نوشته‌ی فلیکس گتاری ادعا می‌کند که میل و سوبژکتیویته قلب سینمای اقلیت هستند. برای گتاری آنچه که سینمای اقلیت را می‌سازد از جریان‌های میل و فرآیندهای سوژه‌‌‌سازی  جدایی‌ناپذیر است. جریان‌ها و فرآیند‌هایی که همواره در سطح مولکولی ظاهر می‌شوند. تعامل با مفهوم اقلیت مطابق با اندیشه‌ی گتاری نیازمند فهم سوبژکتیویته به مثابه‌ی عملکرد چندگانه از یکی سا

  - "الهیات شر" چگونه ممکن می شود؟ در الهیات سنتی، شر آن چیزی بوده که همواره طرد شده و بیرون قرار گرفته است، آیا الهیات شر قرار است بر مبنای این امر مطرود دوباره سازمان یابد؟ آیا شر قرار است ساختار را واسازی کند و با بسط خود دوگانه های سازنده ساختار و مفاهیم سازنده شبکه را در نسبت های جدیدی با هم قرار دهد؟ در این صورت رستگاری که یکی از مفاهیم بنیادین الهیات است، چگونه محقق می شود؟ در چه نسبتی ب

      «بگذار همچون جذامی که فساد را در گوشت می‌تند، مطرود همگان باشم. همچون افلیجی بی‌اندام، اختیار حرکت را از من بگیر. گونه‌هایم را بردار تا اشک‌هایم بر آن‌ها نلغزند. لب‌ها و زبانم را له کن، تا با آن‌ها گناه نورزم. ناخن‌هایم را بیرون بکش تا چیزی را در چنگ نگیرم. بگذار شانه‌ها و کمرم خمیده شوند تا چیزی را بر دوش نگیرم. بدن بکر مرا در هم بکوب و مرا بی‌هیچ غروری رها کن. بگذار تا در شرم زندگی کنم

    در سکانس پایانی فیلم موشت، موشت لباسی سفید بر تن می‌کند و از سراشیبی کنار یک برکه غلت می‌زند؛ گویی در حال بازی کردن است؛ انگار که حتی در این زندگی فاجعه بار نیز قسمی امکانِ استتیکی وجود دارد. به نظر می‌رسد برسون در حال گفتن آن است که حتی زندگیِ انسانی پست نیز می تواند به نوعی زیبایی دست ‌یابد و از شرایطی که منجر به خلق این طور زندگی شده است، فراروی کند. از دوردست تراکتوری به آهستگی روی زمی

      1 با ظهور جامعه‌ي سرمایه‌داری ارزش مصرف در دوردست‌ها و سرزمین‌های ناشناخته کشف شد. به واقع این رویای تحقق ارزش مصرف بود که انسان را به دورزدن زمین و شناختن جهان جدید وادار کرد. اگر قیمت هر کالایی در همه جا یکسان باشد، دیگر تجارت معنا ندارد. انگیزه‌ي تجارت و اکتشاف هر دو تحقق ارزش مصرف است. مردمان سرزمین‌های گوناگون برای یک کالا ارزش متفاوتی قائل هستند. اما برعکس ارزش مصرف یک کالا هموار