اختصاصی

نقد سینمای سایر کشورها

1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 5.00 (1 رای)
عطش (چن ووک پارک): رنگ‎آمیزی خون در تاریکی
  در اولین مواجهه با فیلم عطش Bakjwi باید این را در نظر داشت که شما با فضای بسیار تاریکی روبه‎رو هستید و قطعا در چنین خوانشی نحوه تماشای آن بسیار حائز اهمیت است. در کل رنگ‎آمیزی سینمای چن ووک پارک همیشه به صورتی بوده است که با فضاهای تاریکی روبه‎رو بوده‎ایم اما این‎بار قضیه بسیار متفاوت است. اغلب فیلم در فضاهای بسیار تاریک و شب هنگام درون خانه‎ای می‎گذرد. با وجودچنین نوری باز هم قاب‎بندی‎ها و ف
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 2.75 (2 رای)
مثل یک عاشق: فرینده و باشکوه
    در میان تمام تراژدی‌ها، کشت و کشتار و ناامیدی‌هایی که تا کنون در فیلم‌های جنشواره‎ی کن دیده‌ایم، دیدن چیزی که همراه با دلربایی روشنفکری است کمی باعث طراوت خاطر می‌شود. آن قدر فریبنده که در حین تماشای آن  خنده بر لبان من آورد و بعد از آن هر چه بیشتر به آن فکر کنم بیشتر به گرمی در من رسوخ کند. مثل یک عاشق Like  Someone in Love ساخته‎ی عباس کیارستمی اولین تجربۀ شخصی من از سینمای ایران است و اتف
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 0.00 (0 رای)
این واقعیتِ توخالی ... / نگاهی به فیلم «شاعرانگی» Shi
  خلاصه‎ی داستان: میجا، پیرزنی است که با نوه‎ی بی‎توجه و ناخلفش در خانه‎ای کوچک زندگی می‎کند. او که به تازگی خیلی از کلمات را فراموش می‎کند، متوجه می‎شود که قرار است آلزایمر بگیرد. ادامه مطلب: این واقعیتِ توخالی... / نگاهی به فیلم «شاعرانگی» Shi (1) دیدگاه
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 0.00 (0 رای)
یادداشتی به بهانه ده سالگی «شهر خدا»  City of God / عشق بازی با جنایت
  در آستانه ده سالگی شهر خدا، نمی دانم چه بهانه‎ای مناسب است برای دعوت به تماشای دوباره‎اش؟ این روزها جیمز کامرون در تدارک است ادامه مطلب: یادداشتی به بهانه ده سالگی «شهر خدا» City of God / عشق بازی با جنایت (3) دیدگاه‌ها
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 5.00 (2 رای)
زیبایی شناسی گرسنگی یا زیبایی شناسی خشونت
    پنه‎لوپه هیوستون منتقد «سایت‎اندساند»در مقاله ای راجع به نئورئالیسم ایتالیا نوشت: «نئورئالیسم؛ سینمایی انقلابی در جامعه‎ای غیرانقلابی بود.» گویا او دریافته بود که نئورئالیسم، مطابق آرمان چزاره زاواتینی که معتقد بود فیلم در اصل آرمانی است که در طول 90 دقیقه آن هیچ اتفاقی نیفتاد، وجود خارجی نداشته است. این سینما صرفا  به شرایط فقر زده و سیاهی تعلق داشت که حاصل ویرانی‎های جنگ جهانی دوم بود.
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 0.00 (0 رای)
میلیونر زاغه‌نشین، سینما و طبقه‌ی فرودست
  بسیاری از کشورها، بنا به یک رسمِ بین‌المللی یک شعارِ ملّی دارند. این شعار، رسمی یا غیررسمی، روی پیشانیِ اکثرِ کشورها پیدا می‌شود. فرانسوی‌ها می‌گویند: آزادی، برابری، برادری. آلمان‌ها می‌گویند: اتحاد، عدالت، آزادی. امریکایی‌ها می‌گویند: «به خدا اعتماد می‌کنیم.» در ایران شعار رسمی «الله اکبر» است به معنی خدا بزرگتر است. شعار غیررسمی هم: استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی. در هند اما، شعار این است:

پیشنهاد کتاب

باستان شناسی سینما