ویلای توماس مان در آمریکا موزه می‌شود

 

 

توماس مان آخرین کارهای ادبی‌اش را در خانه ویلایی خود در کالیفرنیا به پایان رساند. دولت آلمان در نظر دارد خانه این نویسنده نامدار را بخرد و به مرکز تبادل فرهنگی تبدیل کند. توماس مان در سال‌های تبعید خود در آمریکا در ویلایی سکونت داشت که امروزه با گذشت زمان فرسوده و نیمه‌ویران شده است.

به گزارش آکادمی هنر و به نقل از سرویس بی‌بی‌سی جهانی، از زمانی که در ماه اوت گذشته یک بنگاه املاک در لس‌آنجلس آگهی فروش این خانه ویلایی را در جاده ساحلی سن‌رمو منتشر کرد، عده زیادی از روشنفکران و نویسندگان آلمان، از جمله هرتا مولر، خانم نویسنده برنده جایزه نوبل سال ۲۰۰۹، هشدار دادند که بخشی از تاریخ ادبیات تبعیدی آلمان در خطر نابودی قرار گرفته است.

 

آنها یادآور شدند که ویلای پیشین توماس مان تحت حفاظت فرهنگی ثبت نشده و بعید نیست که مالک بعدی خانه، شکل و شمایل آن را کاملا تغییر دهد. آنها از دولت خواستند که به نجات ویلای توماس مان بشتابد، زیرا به گفته آنها این محل یکی از اماکن مقدس ادبیات آلمان در تبعید به شمار می‌رود. در واکنش به این هشدارها بود که وزارت خارجه آلمان تصمیم گرفت اقامتگاه توماس مان در تبعیدگاه کالیفرنیایی او را بخرد.

 

تنها چند روز قبل از سالروز وحدت تاریخی آلمان، فرانک‌والتر اشتاین‌مایر، وزیر خارجه آلمان در سخنانی در پارلمان آلمان (بوندس‌تاگ)- پنجشنبه ۲۹ سپتامبر- اعلام کرد که ویلای توماس مان بخشی از میراث فرهنگی کشور شناخته می‌شود و بنابراین نباید به دست مالکانی بیافتد که آن را به ملک خصوصی بدل کنند.

 

وزیر خارجه آلمان اعلام کرد که دولت تصمیم به خرید خانه گرفته تا از آن برای گسترش مبادلات فرهنگی استفاده شود. به گفته وزیر خارجه، دولت ویلای مان را به بهای حدود ۱۵ میلیون دلار خریداری می‌کند تا برای گسترش فرهنگ و ادبیات مورد استفاده قرار گیرد. آقای اشتاین‌مایر توضیح داد که تصمیم دولت آلمان در خریدن خانه ساده و زیبای توماس مان با باغ بزرگش قطعی شده و وکیلان دولت سرگرم نهایی کردن معامله هستند.

 

توماس مان، در فرار از حکومت نازی‌ها که در سال ۱۹۳۳ به قدرت رسیدند، نخست به فرانسه و سوئیس رفت و سپس به ایالات متحده مهاجرت کرد. او در فوریه ۱۹۳۸ هنگام ورود به نیویورک جمله معروف خود را به زبان آورد: "هرجا من باشم، آلمان همانجاست!" توماس مان از سال ۱۹۴۲ به همراه خانواده‌اش به مدت ده سال در همین ویلا در کرانه غربی لس‌آنجلس سکونت گزید. او در اقامتگاه تازه‌اش در کنار همسر، فرزندانش اریکا و کلاوس و مونیکا، زندگی می‌کرد و در همین خانه از نویسندگان و روشنفکران تبعیدی آلمان پذیرایی می‌کرد. در همین ویلای زیبا و آرام و پردرخت بود که توماس مان آخرین رمان‌های خود را مانند «دکتر فاستوس» و «برگزیده» را به پایان رساند.

 

روشنفکران و ادب‌دوستان به وزارت خارجه آلمان پیشنهاد کرده‌اند که خانه توماس مان همانند ویلای آورورا اداره شود، که تنها در چند کیلومتری آن قرار دارد.ویلای آورورا، منزل مسکونی لیون فویشتوانگر، نویسنده نامدار و چپ‌گرای آلمان، بود که از سال ۱۹۹۵ به میعادگاهی برای ارتباطات ادبی و پیوندهای فرهنگی میان آمریکا و آلمان بدل شده و اقامتگاهی موقت در اختیار نویسندگان جوان قرار می‌دهد. توماس مان (۱۸۷۵ - ۱۹۵۵) برنده جایزه نوبل در ادبیات ۱۹۲۹ امروزه از نگاه بسیاری بزرگترین نویسنده آلمانی قرن بیستم شناخته می‌شود.