«مرد در قایق» ران میوک در اتریش

موزه‌ی تاریخ هنر وین در ادامه‌ی برگزاری مجموعه نمایشگاه‌‌های هنر معاصر در معبد تسئوس، امسال «مرد در قایق»، مجسمه‌ای از هنرمند ستایش شده‌ی استرالیایی، ران میوک، را به نمایش گذاشته‌ است.

به گزارش بخش تجسمی آکادمی هنر و به نقل از آرت دیلی، این اثر در طول برنامه‌ی اقامتی هنرمند در نشنال گالری لندن، بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ خلق شده است. در این اثر یک مرد برهنه، دست به سینه و با گردنی کشیده، در قایقی پارویی نشسته و از میان چشمان خسته به فاصله‌ای نه چندان دور خیره شده است. معلوم نیست او به کجا می‌رود یا ممکن است از کجا آمده باشد. او هم به معنای واقعی و هم استعاری سرگردان به نظر می‌رسد.

اگرچه مرد برهنه در میان قایقش پناه گرفته، اما با این وجود تصویری از درماندگی و آسیب‌پذیری است. حالت چهره‌ی او حاکی از کنجکاوی و مراقب بودن، اما در نهایت، مبهم است. این ابهامی است که میوک با دقت زیاد در جهت ایجاد آن می‌کوشد. آیا این کار می‌تواند استعاره‌ای برای تولد باشد، یا شاید مرگ، و گذر ما به جهان دیگر؟

در اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ میوک (متولد ۱۹۵۸، ملبورن) با مجسمه‌ی پر جزییاتی از یک مرد برهنه که روی زمین به حالت درازکش قرار گرفته بود، جنجال آفرین شد؛ کاری با عنوان «پدر مرده» که تصویری از پدر مرحوم هنرمند ارائه می‌داد. از آن زمان واقع‌نمایی این کار، به ویژگی کار میوک تبدیل شد و از طرفی به شغل قبلی او اشاره دارد؛ وی پیش از روی آوردن به هنرهای زیبا، در زمینه‌ی ساخت مدل و جلوه‌های ویژه برای فیلم و تبلیغات کار می‌کرد. میوک مجسمه‌هایش را به شیوه‌ی سنتی می‌سازد. با استفاده از عکس، بریده‌ی نشریات یا مدل زنده، او با مطالعات مقدماتی سه بعدی آغاز می‌کند، که نهایتا به ساخت یک قالب گچی منتهی می‌شود.

برای کار اصلی وی از پلی‌استر و رزین‌های آکریلیک و ترکیبات فایبرگلاس استفاده می‌کند؛ با افزودن مو و رنگ، این مواد او را قادر می‌سازند تا سطوح به شدت واقعگرایانه‌ای بسازد. همزمان هنرمند پیکره‌هایش را با بیان روانشناسانه‌ی قدرتمندی می‌آکند، اما با دستکاری مقیاس، آنها را به موجودات بینابینی غیر واقعی تبدیل می‌کند.